Aerozole, czyli "powietrzne
układy koloidalne", znane są i wykorzystywane praktycznie jużod wielu
stuleci. od drugiej wojny światowej tą nazwą określa się także
ciśnieniowe pojemniki z różnymi preparatami.
W rozumieniu naukowym aerozol jest
niejednorodną mieszaniną powietrza i innej, silnie rozdrobnionej
substancji ciekłej lub stałej. Rozpylone ciecze nazywa się mgłami, a
zawiesiny cząstek stałych – dymami. Oba te aerozole występują w
przyrodzie, lecz mogą być także wytwarzane sztucznie, jako np. strumień
drobnych kropelek farby rozpylanej sprężonym powietrzem z pistoletu
lakierniczego lub kłęby lotnej sadzy wydobywającej się z komina.
To, co dziś potocznie nazywamy aerozolem
i używamy powszechnie przy różnych okazjach, zastosowane zostało dość
późno, bo dopiero w 1943 roku w USA dla potrzeb amerykańskiej armii.
Była to szczelna puszka ze środkiem odstraszającym owady, wyposażona w zawór do pneumatycznego rozpylania tego preparatu.
Można powiedzieć, że od tamtego czasu w
konstrukcji aerozoli niewiele się zmieniło albo, że zmianie uległo
prawie wszystko. Podobny jest bowiem sam, odporny na podwyższone
ciśnienie pojemnik, wykonany ze stali bądź aluminium, oraz konstrukcja
zaworu i dyszy rozpylającej.
Obecnie funkcję sprężonego powietrza (po
grecku aer), czyli środka transportującego preparat, od którego
pochodzi termin naukowy i nazwa wynalazku, pełnią inne gazy (nazywane
propelentami), skroplone lub sprężone, czasem łatwopalne (np. propan)
lub neutralne (np. dwutlenek węgla). Ze względów bezpieczeństwa
maksymalna pojemność produkowanych obecnie zasobników aerozolowych nie
przekracza 1000 ml.
Zależnie jednak od właściwości
rozpylanego preparatu różna może być sama zasada ich działania, a w
związku z tym – rodzaj zastosowanego zaworu i dyszy wylotowej. Przy
niektórych środkach bardzo ważne jest, by przed użyciem wymieszać
propelent z produktem poprzez wstrząsanie pojemnikiem. Im produkt
gęstszy, tym operacja ta powinna trwać dłużej. Często pojemniki z gęstą
zawartością zawierają kulki (np. stalowe), aby zintensyfikować ten
proces i czystym metalicznym dźwiękiem sygnalizować jego zakończenie.
Preparatem produkowanym przez naszą
firmę w pojemniku 1000 ml jest zmywacz ZHS, przeznaczony do czyszczenia
okładzin ciernych, hamulców i sprzęgieł. W jego pojemniku znajduje się
środek czynny, gaz pędny w formie płynnej oraz ten sam gaz w fazie
gazowej. Wstrząśnięcie umożliwia wymieszanie gazu płynnego, który w tym
momencie stanowi "rozpuszczalnik" dla środka czynnego. Forma gazowa
zajmuje około 1/4 pojemności pojemnika.
W miarę wyczerpywania się zawartości, wolną przestrzeń zajmuje gaz przechodzący z formy płynnej w gazową.
Z kolei nasz preparat wielozadaniowy
WS50, odpowiedni do uruchamiania skorodowanych połączeń śrubowych,
zamków, linek, zawiasów i mechanizmów precyzyjnych, jednocześnie je
smaruje i zabezpiecza przed korozją ochronną powłoką. Pojemnik
wyposażony w specjalną dyszę wylotową z rurką pozwala precyzyjnie
dozować preparat.
Smar miedziowy firmy Wesco, oznaczony
symbolem CU1100, po aplikacji i odparowaniu gazu tworzy gęstą pastę o
dużej zawartości drobno sproszkowanej miedzi, zapewniającą optymalne i
trwałe (w temperaturach do 1100oC) smarowanie
współpracujących ze sobą metalowych części hamulców tarczowych i
bębnowych. Wewnątrz pojemnika preparat ten tworzy stałą zawiesinę w
skroplonym gazie. Dzięki swym jednoimiennym ładunkom elektrycznym
cząstki miedzi nie opadają na dno i nie zlepiają się w grudki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz