Przewody wysokiego napięcia mają
ogromny wpływ na działanie całego układu zapłonowego, dlatego jako
części zamienne muszą w pełni odpowiadać cechom produktów użytych do
pierwszego montażu.
Pod względem technicznym przewody
zapłonowe zaliczane są do różnych grup klasyfikacyjnych – oddzielnie ze
względu na rodzaj zastosowanego w nich rdzenia i osobno według materiału
użytego do ich izolacji. Rdzenie mogą być miedziane, węglowe oraz
ferromagnetyczne, izolacje natomiast – silikonowe lub elastomerowe. Daje
to w sumie dość znaczny wybór możliwych kombinacji, lecz trudno
którąkolwiek z nich uznać za uniwersalną bądź obiektywnie najlepszą. O
zastosowaniu danego rodzaju rdzenia i izolacji w konkretnym modelu
pojazdu decydować powinien w głównej mierze wybór dokonany przez jego
producenta w trakcie konstruowania całego układu zapłonowego. Dlatego
firma Janmor jako wytwórca przewodów zapłonowych ma w swej ofercie różne
ich konstrukcje, by zaspokoić w ten sposób potrzeby użytkowników
maksymalnej liczby samochodowych marek i modeli.
Specyfika głównych rodzajów rdzeni
Przewody z rdzeniami miedzianym są
rozwiązaniem najstarszym, co jednak nie znaczy, że przestarzałym.
Renomowani producenci niemieccy (Mercedes, BMW, Audi) wciąż stosują je z
powodzeniem. Charakteryzują się one bowiem wysoką przewodnością, a ich
główna niegdyś wada, czyli emisja zakłóceń radiowych, już dawno została
wyeliminowana poprzez zastosowanie oporników (1,2–5 kΩ) umieszczanych w
osłonach metalowych końcówek (terminali).
Przewody z rdzeniami oporowymi
wykonanymi z węgla w postaci sproszkowanego grafitu też stosowane są
nadal bardzo często w fabrycznym wyposażeniu samochodów. Ich oporność
rozłożona jest równomiernie na całej długości rdzenia i wynosi zazwyczaj
9–22 kΩ/m. Zapewnia to dobre tłumienie zarówno zakłóceń częstotliwości
radiowych, jak i interferencji elektromagnetycznych.
Przewody zapłonowe w izolacji silikonowej, z lewej: z rdzeniem miedzianym (lub węglowym), z prawej: konstrukcja typu wire wound
Najnowszą konstrukcją są przewody
ferromagnetyczne, znane pod międzynarodową nazwą wire wound. Ich budowa
zapewnia minimalny opór (5,6 kΩ/m) dla przepływającego przez nie prądu
dzięki wykorzystaniu jako przewodnika drutu ze stali nierdzewnej,
powleczonego dodatkowo półprzewodzącym lateksem. Wewnątrz jego
spiralnych zwojów znajduje się ferromagnetyczny rdzeń zbrojony włóknem
szklanym i kevlarem. Zapewnia to maksymalną jakość iskry i bardzo dobry
poziom tłumienia zakłóceń elektromagnetycznych przy niemal zerowych
stratach energii.
Właściwości materiałów izolacyjnych
Pod tym względem firma Janmor
zdecydowanie poleca przewody w izolacjach silikonowych, gdyż silikon ma
obiektywnie lepsze właściwości izolacyjne niż stosowane alternatywnie
elastomery typu EPDM. Jest też bardziej odporny na procesy starzenia,
drgania, wysokie temperatury, działanie olejów i smarów. Dlatego zaleca
się go szczególnie do aut wyposażonych w instalację LPG/CNG. Z kolei
kryteria jakościowo-cenowe sprawiają, iż w swojej ofercie mamy dwie
równoległe linie produktów: wyższą Proline oraz tańszą Ecoline. W
pierwszej przewody w izolacjach i osłonach silikonowych mają, zależnie
od wymogów producenta pojazdu, rdzenie miedziane lub ferromagnetyczne.
Linia Ecoline obejmuje natomiast tańsze przewody z rdzeniem miedzianym
lub węglowym w izolacjach EPDM.
Właściwości zastosowanych materiałów
izolacyjnych dotyczą też obowiązujące globalnie klasy termoodpornościowe
przewodów zapłonowych. Przynależność do określonej klasy wynika głównie
z rodzaju użytych surowców, na przykład izolacje wykonane z EPDM
decydują o przynależności przewodu do klasy D (–30°C ÷ +180°C), a
najlepsze pod tym względem izolacje silikonowe zaliczane są do klasy F,
co oznacza odporność na temperatury rzędu +250°C. Margines
bezpieczeństwa w stosunku do warunków panujących w komorach silników
jest tutaj spory, lecz jeszcze bardziej liczy się właściwe dla klasy F
zachowanie elastyczności izolacji podczas mrozów do –50°C.
Trwałość przewodów zapłonowych
Zużycie tych produktów polega głównie na
postępującej degradacji materiału izolatora. Jej konsekwencją są tzw.
przebicia, czyli przeskoki iskier z bocznych powierzchni kabla do
znajdujących się w pobliżu metalowych części pojazdu. Przyczyny tej
degradacji (szybszej przy izolacjach polimerowych niż silikonowych) nie
leżą jednak wyłącznie w samych właściwościach tych tworzyw.
Najczęściej proces ten wywołuje
oddziaływanie wysokiej temperatury na izolator przewodu z zewnątrz
(bliskość gorącego silnika), a także od wewnątrz, ponieważ prąd płynący
przewodami powoduje ich rozgrzewanie. Natężenie tegoż prądu zależy z
kolei od stanu świecy zapłonowej, gdyż potrzebuje ona, jeśli jest
wypalona lub nadmiernie zużyta, znacznie większego prądu do przeskoku
iskry. Dlatego świece zapłonowe należy wymieniać zgodnie z zaleceniami
producenta pojazdu, a przy co trzeciej ich wymianie montować też nowe
przewody zapłonowe. To znaczy, iż każdej wymianie przewodów musi
towarzyszyć wymiana świec. Przewody należy wymieniać zawsze w
kompletnych wiązkach, by ich zużycie było równomierne.
1 komentarz:
Niestety ja raczej samodzielnie się do takich prac nie zabieram, ale chcę dodać, ze jak coś się dzieje z moim autem to wtedy po prostu wzywam pomoc drogową. Dziś już dokładnie wiem, zę można polegać na specjalistach z https://pomocdrogowagdynia.pl/ i właśnie dlatego ja również na takich kwestiach się skupiam.
Prześlij komentarz